'Van vol vertrouwen naar vol in de angst..'
Van vol vertrouwen ben ik weer volledig in mijn angst geschoten. Om de een of andere reden trek ik regelmatig onbewust situaties en daarmee de (voor mij donkere kant van de) ongeziene wereld aan. Ook dit is géén toeval, maar leuk is het niet. Dit zorgt voor spannende en angstige situaties waarbij ik het gevoel heb dat ik een aantal jaren terug ga in de tijd. Ik heb namelijk voor mijn gevoel al veel angsten mogen overwinnen. Het liefst zou ik op dit moment alle 'poortjes' van het zien, horen, voelen, weten en ruiken weer dicht willen zetten, waardoor ik niets meer ontvang en de angst weg is. Bij het schrijven van deze blog ervaar ik zelfs nog angst, zo heftig vond en vind ik het. Ik ben namelijk bang dat hij terugkomt. Al is er al weer meer vertrouwen in mijzelf en de regie die ik hierover heb. Lícht en dónker liggen dicht bij elkaar. Ik trek vele 'lichte' en voor mij leuke situaties aan, maar die enkele 'donkere' die ik mag ervaren, zou ik graag willen missen..
Afgelopen week is er in mijn regio iets heftigs gebeurt. De media stond er vol van. Laat ik nu net deze overleden man aangetrokken hebben met zijn zware energie. Volledig van de kaart was ik. Angst nam de overhand. 'Wat doet hij hier? Hoe heeft hij mij gevonden? En, wat moet hij van mij?' waren vragen die door mijn gedachten gingen. Als ik contact maak met iemand of als iemand contact maakt met mij dan is dit vaak voor iemand die dan bij mij is. Dit was nu niet het geval. In plaats van dat ik mezelf dan 'dicht' zet, gaan bij mij op zo'n moment juist alle luikjes open. Als ik eenmaal in deze extreme angst zit kan ik niet meer aarden en dan is de regie pakken heel moeilijk. Laat het nu ook al voorbij middernacht geweest zijn waardoor vermoeidheid ook een rol heeft gespeeld. Gelukkig was ik niet alleen thuis, en was er een lieve vriendin die haar best deed om mij te helpen en begeleiden. Maar ook was er hulp van een speciaal iemand vanuit de ongeziene wereld die heeft geholpen met het beschermen van mijn dochter en mij. Je kunt je voorstellen dat ik die nacht amper geslapen heb en nog steeds vind ik het op dit moment lastig in de avond om me veilig te voelen en in slaap te vallen.
En als je me vraagt waarvoor ik nu écht bang ben? In ieder geval dat ik niet de regie en controle heb in dergelijke situaties dat vind ik alles behalve leuk en wenselijk. Maar ook dat iemand zonder mijn toestemming mijn woning binnenkomt en contact met mij maakt terwijl ik dat niet wil. Mijn privacy en een gevoel van veiligheid zijn mij veel waard, maar om de een of andere reden trek ik steeds situaties aan waar deze juist in het geding zijn.
Maar dit alles hoort bij mijn leer- en ontwikkelproces... hoe vervelend, angstig en lastig dit soms ook is. Ik weet gelukkig één ding zeker: ook deze angst ga ik overwinnen! Ik vertrouw er dan ook op dat ik over een tijd weer een grote sprong gemaakt heb. Ik kan niet wachten! :)
