'Kippenvel op mijn huid, rillingen van mijn kruin tot mijn voeten..'

Niet zo lang geleden was ik met een liefdevolle dame aan het bellen. Haar broer was toen een kleine twee weken geleden overleden. We spraken over haar broer en het gemis dat hij achter heeft gelaten bij zijn gezin en familie. In ons gesprek over hem begon ik steeds sterker een aanwezigheid naast en achter mij te voelen. Ook voelde ik een hand boven mijn hoofd. Maar, omdat ik zelf ook nog aan het ontdekken ben wat ik ervaar liet ik het even voor wat het was. Dat was dus niet de bedoeling... Deze energie wilde aandacht en duidelijk laten merken dat hij er was. Deze man, dat kon ik inmiddels voelen en ook deels zien, had een hele krachtige, en warme energie. Ik zei: 'Er is hier een man aanwezig, ik weet niet zeker wie het is, maar hij komt niet voor mij. Hij komt hier voor jou, en mijn gevoel zegt dat het je broer is. Het is ...' Op de moment dat ik het hardop zei kreeg ik tranen in mijn ogen evenals de dame aan de andere kant van de lijn. Ik was in een staat van zuiver in verbinding. Kippenvel op mijn huid. Rillingen trokken van mijn kruin tot mijn voeten door mijn lichaam. Ik had een soortgelijke gebeurtenis al een aantal keer eerder mogen ervaren, maar dan nam de angst de overhand en was ik uit de verbinding. Dat gebeurde nu niet. Ik begon hardop te zeggen wat ik voelde en wat ik mocht ontvangen. '... houdt van je, hij houdt héél véél van je. Hij gaat jou helpen in jouw proces, je hoeft het niet meer alleen te doen. Hij ziet jou, hij ziet hoe zwaar je het hebt. Hij is er voor je, maar je moet er zelf om durven vragen.' Ik begon steeds sneller te praten en de woorden en zinnen volgden elkaar in rap tempo op. Het ging zo snel, dat ik me niet meer alles kan herinneren wat deze broer deelde met zijn zus. Het voelde zo zuiver en oprecht. Voor mij was het eveneens een bijzondere ervaring. Het was de eerste keer dat ik zoveel kon horen en mocht ontvangen. 'Ik voel de hele tijd al een hand op mijn hoofd.' zei ik. 'Dat is wat ik altijd bij mijn broer deed als hij onrustig was.', antwoordde de dame aan de telefoon. Dit was voor haar en mij nóg een teken dat dit haar broer was. Ik bedankte hem dat hij ons beide hielp in ons proces. Weer waren er die rillingen en het kippenvel. 'Het was hem echt.' dacht ik vol van vertrouwen en dankbaarheid.