'Hoe het voelt om ultiem gelukkig te zijn? Ik weet het sinds kort..'
Deze post heb ik geschreven voor een dame die door deze zin al te lezen weet dat ik het over haar heb.
Ik heb me altijd afgevraagd hoe het zou zijn om mezelf ultiem gelukkig te voelen? Wat moet je daarvoor doen, wat en wie heb je daarvoor nodig, wanneer ben je gelukkig en hoelang duurt het voordat je écht gelukkig bent en blijft? Maar ook, hoe voelt dat dan en wat doe je dan? Ik weet sinds kort mijn antwoord. Ik schrijf 'mijn',omdat het antwoord heel erg persoonlijk is. Ultiem geluk kan voor iedereen anders voelen. Voor mij voelt het dat ik vanuit mijn basis, mijn buikgebied, in stevige balans ben. Ik kan het van mijn kruin tot in mijn tenen voelen. Dat ik blij ben waar ik op het moment sta in mijn leven en dat ik ook op dit punt moet zijn en nergens anders. Dat ik er mag zijn. Dat ik me geliefd en gedragen voel. Dat ik het vertrouwen heb in hetgeen wat gaat komen. Dat ik accepteer wat er is. Dat ik de wereld aan kan in goede, maar ook in minder goede dagen. Dat ik misschien nog niet ben waar ik wil zijn, maar wel op de goede weg ben. Maar vooral ook dat ik licht geef en straal. En dat laatste is fantastisch! Dat werkt namelijk als een magneet naar alles en iedereen. Ik trek als vanzelf van alles aan in mijn leven. Mijn leven stroomt als een dolle op het moment!
Een aantal gevolgen hiervan zijn dat ik de muziek keihard aanzet en samen met mijn dochter al zingend (poging tot) en dansend (ook een poging tot) door de kamer zwier. Dat ik meer grapjes maak (weer een poging tot), lekkerder in mijn vel zit, meer energie heb, me dankbaar voel voor wat ik heb en mag ontvangen, meer durf los te laten, meer in het hier en nu kan zijn (blijft wel een dingetje..), me minder druk maak, meer lach en meer verbinding maak met bekende en onbekende mensen. Ik heb simpel gezegd zin in het leven!
Wat ik hiervoor gedaan heb? Mijn hart en gevoel volgen, maar vooral regie nemen over mijn eigen leven. Je authentieke zelf durven zijn. Zo min mogelijk in angst schieten. Vooral vertrouwen hebben en echt voelen wat je nodig hebt. Niets meer moeten, alleen maar mogen. Zoveel mogelijk loskomen van alles en iedereen en jezelf zoveel mogelijk accepteren zoals je bent en situaties zoals ze zijn. Hoe lang dit heeft geduurd? Dit antwoord vind ik best wel pijnlijk om te schrijven. Het is namelijk recent dat ik me voor het eerst in mijn leven ultiem gelukkig heb gevoeld. Maar aan de andere kant, toeval bestaat niet. Het moet zo zijn. Daarom ben ik vooral trots, dat het me is gelukt. De enige die je hiervoor nodig hebt is namelijk jezelf (en een beetje hulp van boven ;))!
