'Een 'graancirkel' op mijn badmat. Bezoek van planeet Pleiade..'

Afgelopen week zag ik voor het slapen gaan achter in mijn slaapkamer een blauwe verschijning. Het was een diepblauwe heldere kleur met een glinstering erin. Ook zag ik een aantal ronde vormen wat me in het vooraanzicht een beetje aan Teddy Ruxpin deed denken. Omdat het al donker was in mijn kamer moest ik een aantal keer knipperen, om zeker te weten dat ik echt zag wat ik dacht te zien. Meteen moest ik denken aan een wezen van een andere planeet. De energie die ik erbij voelde was vrouwelijk, erg zacht en liefdevol van aard. Ik voelde dat het wezen dicht bij mijn bed kwam staan. Omdat het vertrouwd voelde en vanwege de liefde die dit wezen uitstraalde ben ik in slaap gevallen (zonder angst).

De volgende avond had ik een vriendin aan de telefoon waarmee ik mijn ervaring deelde. Eenmaal op de badkamer valt mijn oog op de badmat. En dit is écht waar en niet verzonnen: ik zag het gezicht van een niet aards wezen met ogen en een lach. Een soort van 'graancirkel' op mijn eigen badmat. Wat een mooi signaal mocht ik ontvangen! Meteen wist ik dat ik vaker onverwacht bezoek ga krijgen.

En dat liet maar een paar dagen op zich wachten.. Al pratende met een theetje met een vriendin aan de eetkamertafel voel ik dat er aan mij 'gesleuteld' wordt. Mijn nek, schouders en hoofd beginnen zeer te doen. Mijn vriendin zegt dat 'zij' het zijn. Mijn gevoel wordt bevestigd: ze komen inderdaad van planeet Pleiade. Mijn vriendin kan op dat moment makkelijker met hen communiceren dan ikzelf. Ik vraag of ik daar vandaag kom, maar dat is niet het geval. Wel ben ik er geweest. Gretig om mijn talent verder te ontplooien vraag ik dat ze me zoveel mogelijk mogen helpen. Maar ze geven aan dat hetgeen ze nu hebben gedaan wel even voldoende is. Dit eerst maar weer is ervaren. Bij het geven van dit antwoord voel ik een soort tegendruk, waarmee ze duidelijk voor nu de grens aangeven. Ik dank hen voor hetgeen wat ze hebben gedaan en blijf vol verwachting met mijn gedachte achter wat ik er aankomende tijd van ga merken..

Die middag en de volgende dag ben ik van mijn padje af. Ik kan niet liggen, zitten, nadenken of wat dan ook. Ik wil niets. Ik ben ontzettend onrustig en weet me met mezelf geen raad. Het is me duidelijk dat hetgeen wat de wezens van Pleiade hebben gedaan, verwerkt wordt door mijn systeem. Voor mij voelt het of ze wat meer stevigheid hebben aangebracht, waardoor ik me beter kan verbinden met de bron en de aarde, waardoor de verbinding die gecentreerd van boven naar beneden door mij heen stroomt veel meer kan verwerken. Maar ook zijn een aantal luikjes verder open gegaan. Zo ontzettend gaaf! Voel me zo gezegend, geliefd en dankbaar!