'Antwoorden..'

Ik durf het bijna niet op te schrijven, maar het gaat op dit moment eigenlijk best goed met me. In tegenstelling tot anderhalve week terug en het hele jaar ervoor, is hoe ik me nu voel écht een wereld van verschil. En daarmee ook hoe ik in de wereld sta. Ik voel weer dat mijn lichaam brandstof heeft. Daar waar ik weken geleden tijdens het wandelen nog ingehaald werd door andere wandelaars kan ik zelf nu weer enig tempo behalen en gaat het opbouwen van mijn hardloopconditie ook wonderbaarlijk voorspoedig. Ik krijg weer dingen gedaan zonder dat het me moeite kost. Ik blijf het bijzonder vinden dat die zware donkere energie die zolang om mij heen heeft gehangen zo'n invloed heeft gehad op mijn kwaliteit van leven. En dat ik nu weer zoveel plezier mag ervaren in de dagen. Ik ben letterlijk en figuurlijk lichter aan het worden. Ik kan niet omschrijven hoe dankbaar ik hiervoor ben. Ik voel me echt zo'n ander mens.

Doordat alles weer lichter wordt begint alles in en om mij heen weer te stromen. De moeiteloosheid waarin mijn leven op dit moment flowt is echt een verademing. Ik voel zoveel rust en vertrouwen. In alles. Dit maakt dat ik meer in overgave kan zijn dan ooit. Mijn acceptatie dat dit is wat het is is nog nooit zo groot geweest. Er is geen behoefte aan regie en controle meer. Op niets. Al ben ik natuurlijk wel nieuwsgierig naar wat er allemaal staat te gebeuren de aankomende tijd. Ik kan oprecht opschrijven dat ik me op dit moment écht gelukkig voel. Ik ben vol in verbinding met mijn hart en ziel en voel dat ik precies ben waar ik op dit moment hoor te zijn.

Regelmatig mag ik 'puzzelstukjes' aan informatie ontvangen over mijn missie en doel op aarde. De afgelopen jaren heb ik zelf ook met enige verbazing gekeken naar hoe mijn leven zich op haar unieke wonderbaarlijke manier aan het afspelen is. Met vriendinnen mag ik regelmatig ook lachen over de avonturen die ik mag beleven in de ongeziene wereld. Zonder filter vertel ik dan wat er is gebeurd. En dat zorgt soms voor hilarische momenten. Dan hoor ik mezelf letterlijk wat delen, waarvan ik weet dat het zo ongeloofwaardig klinkt en dan moet ik er zelf al van grinniken voordat ik het vertel. Want ik besef me heel goed dat ik een ander leven leef. Een leven wat voor de meeste mensen nog zo on(be)grijpbaar is, omdat ze het nog niet zo kunnen waarnemen. Wat ik persoonlijk heel fijn vind is dat er steeds meer antwoorden komen op vragen die ik al heel lang heb over het bijzondere pad wat ik te volgen heb. Vragen die te maken hebben over onder meer mijn doel en missie in dit leven en over hetgeen ik allemaal mag waarnemen en ervaren. Ik had deze vragen, omdat ik er echt niets meer van begreep. Ik kon me nergens meer aan vasthouden. Alles wat zo uitzichtloos. Zonder perspectief. En nu dat ik er doorheen ben en ik zoveel zelfliefde voel vind het universum het tijd dat ik meer antwoorden mag ontvangen.

Gisterenavond mocht ik ontvangen wat mijn doel hierop aarde is. Eigenlijk wist ik het al, maar gisteren leken al die puzzelstukjes in één keer in elkaar te vallen tot één geheel. Hierdoor kon ik in één keer ook voelen waarom mijn leven is gegaan zoals het is gegaan. Waarom ik bepaalde ervaringen te dragen heb. En waarom ik nu ben waar ik ben. Het enige wat ik kon voelen op dat moment was helderheid en dankbaarheid. Helderheid, omdat ik beter dan ooit kan voelen waarom ik ben. En dankbaarheid, omdat het weten nog meer rust geeft. De antwoorden waren zo puur en zuiver dat mijn ogen maar traanvocht bleven aanmaken. Voor mij een teken dat deze informatie echt rechtstreeks vanuit mijn hart en ziel komt. Ik ontving deze antwoorden onder begeleiding van een aantal leermeesters van Pleiaden. Bij het uiten van mijn dankbaarheid aan hun ontving ik deze direct terug: 'Wij zijn jou dankbaar dat jij dit draagt.' En dit raakte me zo diep dat de tranen opnieuw over mijn wangen rolden. Allereerst, omdat deze leermeesters me werkelijk zien. Maar ook, omdat het voelde als iets van een bevestiging dat wat ik te dragen heb dat dit groots en belangrijk is en 'niet voor de poes'. Al besef ik dat dit laatste ego-gerelateerd is. Maar ik ben en blijf ook gewoon een mens die het fijn vindt om wat (h)erkenning te ontvangen voor hetgeen ik mag doorleven. Omdat mijn pad op sommige momenten nogal eenzaam en pijnlijk heeft gevoeld.❤